Η BMW i8 πέρασε στην ιστορία. Το plug-in hybrid sports car σταμάτησε να παράγεται πριν από μερικούς μήνες. Κι όμως, είχε φτάσει κοντά σε ισχυρότερη έκδοση, χάρη στην Alpina. Το σχέδιο έμεινε τελικά στα χαρτιά...
autoagora Team
Μία αυτοκινητοβιομηχανία που σέβεται τον εαυτό της δεν μπορεί να αφήσει σε δεύτερη μοίρα την κατασκευή μοντέλων υψηλής απόδοσης. Η Alpina έχει αναλάβει την συγκεκριμένη αποστολή για λογαριασμό της BMW, ωστόσο δεν «ακούμπησε» κάθε έκδοση της γερμανικής μάρκας.
Τέτοια περίπτωση «what if» είναι και η BMW i8. Το plug-in hybrid sports car εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης το 2013 και τον επόμενο χρόνο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις αγορές της Γερμανίας. Είναι ένα ιστορικό μοντέλο, καθώς όταν η παραγωγή του σταμάτησε τον Ιούνιο του 2020, είχε πάνω από 20.000 πωλήσεις και ήταν το κορυφαίο plug-in electric αυτοκίνητο της κατηγορίας του. Το φουτουριστικό του στυλ βέβαια δεν ερχόταν σε πλήρη ταύτιση με την συνολική του ιπποδύναμη. Αυτό δεν σημαίνει ότι η BMW i8 ήταν... αργή, αλλά το υβριδικό σύνολο κινητήρων απέδιδε συνολικά 362 άλογα, μόνο εφόσον η μπαταρία είναι πλήρως φορτισμένη. Σίγουρα, η τεχνική κατασκευή του και το εξαιρετικά άκαμπτο πλαίσιο άνθρακα μπορούσε να χειριστεί αρκετά περισσότερους ίππους.
Η Alpina γνώριζε την προοπτική που είχε το βαυαρικό μοντέλο και ήθελε να σχεδιάσει μία νέα έκδοση i8 με έναν καινούργιο κινητήρα καύσης. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο project έμεινε στην θεωρία. Πέρα από την κατασκευή ενός μοναδικού πρωτότυπου, το πλάνο δεν προχώρησε στην μαζική παραγωγή, όπως ανέφερε μιλώντας στο bmwblog.com o CEO της Alpina, Andreas Bovensiepen.
Αν η ιστορία, πάντως, είχε κυλήσει διαφορετικά, θα είχαμε την ευκαιρία να δούμε ένα μοναδικό μοντέλο. Η Alpina είχε αποφασίσει να αντικαταστήσει τον τρικύλινδρο 1,5 λίτρου κινητήρα με έναν turbo δίλιτρο τετρακύλινδρο, ο οποίος θα τοποθετούνταν στο πίσω μέρος της BMW. Το συγκεκριμένο μοτέρ τροφοδοτεί σήμερα, μεταξύ άλλων τα Mini JCW GP και BMW M135i, αποδίδοντας ιπποδύναμη 306 άλογα. Η Alpina στο πρωτότυπο μοντέλο είχε αυξήσει την ισχύ στους 350 ίππους και χάρη στον ηλεκτροκινητήρα η συνολική ισχύς έφτανε τα 462 άλογα και 700 Nm ροπής, 100 και 132 μονάδες παραπάνω αντίστοιχα σε κάθε κατηγορία! Όπως είναι αναμενόμενο, το νέο κινητήριο σύνολο απαιτούσε βελτιωμένο σύστημα ψύξης. Για τον λόγο αυτό είχαν εγκατασταθεί δύο νέα ψυγεία λαδιού και κιβωτίου, καθώς και μία μεγαλύτερη από την προηγούμενη μονάδα ψύξης. Το εξατάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στην μετάδοση της κίνησης και αντικαταστάθηκε από το αυτόματο οκτώ σχέσεων, εξοπλισμό επίσης γνωστό από την σειρά M135i. Για να χωρέσουν όλα τα εξαρτήματα κατασκευάστηκε ένα υποπλαίσιο από ενισχυμένο αλουμίνιο.
Πέραν όλων των παραπάνω τεχνικών τροποποίησεων και η δομή του αμαξώματος είχε αλλάξει. Τα ελαστικά στους πίσω και τους μπροστά τροχούς ήταν φαρδύτερα, ενώ η γωνία κάμπερ πιο αρνητική (η κορυφή των ελαστικών γέρνει περισσότερο προς τα μέσα, στο εσωτερικό του θόλου του φτερού), με στόχο να περιοριστεί η υποστροφή. Επιπλέον, τα φτερά είχαν αποκτήσει μεγαλύτερο εύρος, με την κατασκευής του να είναι από πλαστικό και όχι από ίνες άνθρακα.
Ανέγγιχτο έμεινε, από την άλλη πλευρά, το ανθρακονημάτινο σασί, μιας και ήταν ήδη αρκετά «σφιχτό» για να διαχειριστεί την έξτρα ισχύ χωρίς προβλήματα. Το συνολικό βάρος του πρωτότυπο Alpina i8 αυξήθηκε κατά 100 κιλά, συνεπώς έμοιαζε δεδομένο ότι έπρεπε να δοκιμαστεί περαιτέρω σε συνθήκες ατυχήματος προκειμένου να πάρει έγκριση για δημόσια κυκλοφορία.
Οι απαραίτητες δοκιμές ανθεκτικότητας που έπρεπε να πραγματοποιηθούν δεν ήταν ο βασικός λόγος που το σχέδιο εγκαταλείφθηκε. Η κύρια αιτία αποτυχίας του project είχε να κάνει με την πολύπλοκη προσαρμογή του τετρακύλινδρου μοτέρ στο υβριδικό κινητήριο σύνολο. Με το αντίστοιχο επιπλέον κόστος, φυσικά. Ένας κινητήρας καύσης και ένας ηλεκτροκινητήρας πρέπει να ρυθμιστούν με ειδικό τρόπο για να συνεργάζονται και να αποδίδουν αρμονικά. Εάν μία από τις δύο μονάδες τροποποιηθεί, ο κρίκος της αλυσίδας σπάει και χρειάζεται να κολλήσει ξανά με διαφορετικό τρόπο. Τα έξοδα ανάπτυξης της συγκεκριμένης τεχνολογίας ήταν αρκετά μεγάλα. Συν τοις άλλοις, η διαδικασία θα έπαιρνε πολύ χρόνο, προϋποθέσεις ελαχιστοποιούσαν την προοπτική από μία πιθανή προσπάθεια μαζικής παραγωγής του μοντέλου.
Το πόσο θα κόστιζε το μελλοντικό Alpina i8 μπορούμε απλά να το φανταστούμε. Τουλάχιστον 135.000 ευρώ για το μοναδικό αυτό μοντέλο. Το οποίο μάλιστα είναι επτασφράγιστο μυστικό, διότι δεν υπάρχουν καν δημοσιευμένες φωτογραφίες του. Αναγκαστικά μένουμε με την απορία και το what if...
