Δουλεύουν πάντα σωστά τα συστήματα ADAS και τα ηλεκτρονικά;

Το Lane Assist βοηθάει, αλλά δυσλειτουργεί σε πλευρικούς ανέμους, και δυσδιάκριτες λωρίδες
Τα συστήματα αποφυγής εμπρόσθιας πρόσκρουσης, κοκαλώνουν και δημιουργούν οπίσθια σύγκρουση
Η λειτουργιά auto hold μπορεί να σε πάρει στο λαιμό της και να προκαλέσει μεγάλη ζημιά
Με απόλυτη εμπιστοσύνη στον «αυτόματο πιλότο» ή στην «αναγνώριση κόπωσης», κινδυνεύεις

Το Lane Assist βοηθάει, αλλά δυσλειτουργεί σε πλευρικούς ανέμους, και δυσδιάκριτες λωρίδες

Το αυτοκίνητό σου βρίσκεται παρκαρισμένο στη γειτονιά, το πλησιάζεις και χρησιμοποιείς το ένα από τα δύο κλειδιά του μπρελόκ για να ξεκλειδώσεις την πόρτα. Το «σπαρτιάτικο» αυτό κλειδί αυτό είναι το κλειδί που «ξεκλειδώνει τις πόρτες». Σπαρτιάτικο είναι και το κλειδί με το οποίο θα ενεργοποιήσεις τον κινητήρα, αν και αυτό έχει μια υποτυπώδη επένδυση-καμία σχέση ωστόσο με τα «καβούκια» των σημερινών κλειδιών ή με τα keyless συστήματα «καρτών εισόδου» των μοντέρνων μοντέλων. Οδηγώντας το αυτοκίνητο αργότερα, Θα ανοίξεις το τριγωνικό φινιστρίνι αν θες μια μικρή ποσότητα αέρα να μπαίνει στην καμπίνα, ή θα κατεβάσεις τελείως το παράθυρο σου, του οδηγού, πάντα με χειροκίνητο τρόπο. Από τη συγκεκριμένη περιγραφή που αφορά κάποιες δεκαετίες πιο πίσω και τους παλιότερους οδηγούς από εμάς-έστω στα νεανικά μας χρόνια-μέχρι το «σύστημα διατήρησης λωρίδας» και των υπολοίπων συστημάτων υποβοήθησης οδηγού ADAS που έχει στο βασικό του εξοπλισμό ένα σημερινό supermini, υπάρχει απόσταση ετών φωτός. Αν και το «Lane Assist» δεν δουλεύει πάντα σωστά (ειδικά σε πλευρικούς ανέμους, και δυσδιάκριτες λωρίδες) , πρέπει να παραδεχτούμε ότι στις ημέρες μας, υπάρχουν διαθέσιμα συστήματα για τον καθημερινό οδηγό, που στα παλιότερα χρόνια δεν μπορούσε να έχει στον εξοπλισμό της ούτε η ακριβότερη «Phantom» του μεγαλυτέρου τραπεζίτη.

Τα συστήματα αποφυγής εμπρόσθιας πρόσκρουσης, κοκαλώνουν και δημιουργούν οπίσθια σύγκρουση

Τα ηλεκτρονικά και η πληροφορική, με την μορφή της ανάπτυξης λογισμικού και της ανάλυσης δεδομένων, έχουν πάρει τα ινία στον σχεδιασμό και την ανάπτυξη των νέων οχημάτων. Τίποτα πλέον δεν θα είναι ίδιο με το παρελθόν, όταν μιλάμε για «έρευνα και εξέλιξη» στην Αυτοκίνηση, ειδικά μάλιστα από τη στιγμή που πλέον έχει εμπλακεί και η Τεχνητή Νοημοσύνη ως εργαλείο, για να επιταχύνει-όπως όλα δείχνουν-τα πράγματα. Είναι όμως όλα «ρόδινα» ή κάποιες φορές οι δυσλειτουργίες των συστημάτων, όπως αυτή που περιγράψαμε για το Lane Assist, γίνονται ενοχλητικές και το κυριότερο…επικίνδυνες; Έρευνες σε πεδίο ατυχήματος για παράδειγμα, έχουν αποδείξει ότι η αμεσότητα της λειτουργιάς του συστήματος «Front Assist»-που φροντίζει να ακινητοποιήσει το όχημα στην περίπτωση που παρουσιαστεί ξαφνικό εμπόδιο μπροστά-στάθηκε η αφορμή να μην προλάβει να ακινητοποιηθεί εγκαίρως το αυτοκίνητο που ακολουθούσε.

Η λειτουργιά auto hold μπορεί να σε πάρει στο λαιμό της και να προκαλέσει μεγάλη ζημιά

Σε βίντεο που κυκλοφορεί στο ίντερνετ-και του οποίου η εγκυρότητα της εξήγησης ελέγχεται, ωστόσο μπορεί να αναφερθεί ως υπόθεση, στο θέμα μας-παρουσιάζει όχημα με αυξημένο επίπεδο αυτόνομης οδήγησης, να επέλεξε να στραφεί προς τα δεξιά προκειμένου να αποφύγει εμπρόσθια σύγκρουση, τραυματίζοντας όμως αντίστοιχα έναν πεζό που δεν έφταιγε σε τίποτα. Αμέτρητα τέτοια παραδείγματα μπορούμε να αναφέρουμε για την αμφιλεγόμενη-σε ορισμένες τουλάχιστον περιπτώσεις- λειτουργιά των σύγχρονων ηλεκτρονικών συστημάτων στα νέα μοντελα. Περιπτώσεις αστοχίας υπάρχουν καταγεγραμμένες πολλές, μέχρι και στο σύστημα auto hold του ηλεκτρονικού χειρόφρενου: έχει παρατηρηθεί ότι αν χρησιμοποιήσεις το «αυτόματο κράτημα» επανειλημμένα μέσα σε μικρό διάστημα (π.χ. παρκάροντας σε μια κατηφορική ράμπα) μπορεί κάποια στιγμή να σε «κρεμάσει» και να μη δουλέψει, με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημιά φανοποιίας στο αυτοκίνητο.

Με απόλυτη εμπιστοσύνη στον «αυτόματο πιλότο» ή στην «αναγνώριση κόπωσης», κινδυνεύεις

Παρόμοια ατυχήματα έχουν σημειωθεί λόγω της τυφλής εμπιστοσύνης που επέδειξαν οδηγοί σε συστήματα «αυτομάτου πιλότου» (cruise control). Ή θα μπορούσαν να σημειωθούν αν κάποιος βασιστεί αποκλειστικά π.χ. στο σύστημα αναγνώρισης κόπωσης, σαν να είναι μοναδικός δείκτης που θα τον ειδοποιήσει για το τι οφείλει να κάνει αν νιώσει νυσταγμένος πίσω από το τιμόνι. Γενικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι, δεν πρέπει να εναποθέτουμε την εμπιστοσύνη μας τυφλά στην τεχνολογία χωρίς να διατηρούμε την προσοχή μας σε όλες τις στιγμές. Ιδιαίτερα οδηγώντας πρέπει να έχουμε πάντα την επιφύλαξη ότι ανά πάσα στιγμή κάτι μπορεί να μην πάει καλά. Το να στηριζόμαστε πάντως τυφλά στην τεχνολογία δεν είναι το…εξυπνότερο πράγμα στον κόσμο.