
Κάθε ένας στο είδος του: Πιστεύεις ότι ισχύουν πλέον οι παλιές «σχολές» στην Αυτοκίνηση;
Κάθε ένας στο είδος του: Πιστεύεις ότι ισχύουν πλέον οι παλιές «σχολές» στην Αυτοκίνηση;
Κάθε «σχολή» είχε να καυχιέται για κάποιον τομέα, όπως πχ οι Γάλλοι στην ανάρτηση.
Όμως πλέον με τόσες κοινοπραξίες, έχει «χαθεί η μπάλα» και το «ποιος είναι ποιος».
Οι κοινόχρηστες πλατφόρμες μας δίνουν συνολικά καλυτέρα αυτοκίνητα από το παρελθόν.
Όμως χάθηκε στην πορεία η «προσωπικότητα» του κάθε κατασκευαστή.
autoagora Team
Κάθε «σχολή» είχε να καυχιέται για κάποιον τομέα, όπως πχ οι Γάλλοι στην ανάρτηση
Τον ερχόμενο Ιανουάριο συμπληρώνονται 140 χρόνια από την επίσημη παρουσίαση του πρώτου αυτοκινήτου. Ο Καρλ Μπενζ εφηύρε το αυτοκίνητο και άνθρωποι όπως ο Νικόλα Ρωμαίο και ο Ένζο Φερράρι το πήγαν πολλά βήματα παραπέρα, δημιουργώντας υψηλή τεχνολογία που διαρκώς εξελίσσεται και τίθεται στη διάθεση του καθημερινού οδηγού. Έκτατε, η αυτοκίνηση προχώρησε, και οι κατά τόπους κατασκευαστές ειδικεύτηκαν σε συγκεκριμένους τομείς. Οι Γάλλοι για παράδειγμα, ήταν ανέκαθεν «εξπέρ» στο «στήσιμο». Η γαλλική ανάρτηση είχε πάντα μια «χρυσή» ισορροπία μεταξύ κρατήματος και άνεσης, και ορισμένα μοντέλα της Citroen που ήταν εξοπλισμένα με την φημισμένη υδροπνευματική ανάρτηση, ήταν πραγματικά «μαγικά χαλιά».
Όμως πλέον με τόσες κοινοπραξίες, έχει «χαθεί η μπάλα» και το «ποιος είναι ποιος»
Η Ιταλική σχολή στον αντίποδα, είχε τη φήμη της βασισμένη στην σχεδίαση υψηλής αισθητικής, αλλά και στο «σπορτίφ» χαρακτήρα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι πολλοί κατασκευαστές supercars έχουν την έδρα τους στη γείτονα χώρα. Και όταν αντίστοιχα μιλάμε για αξιοπιστία, το μυαλό μας θα πάει πρωτίστως σε κατασκευαστές… εξ ανατολάς, ήτοι Ιάπωνες και Κορεάτες. Χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι όλοι οι υπόλοιποι είναι… αναξιόπιστοι.
Με τα χρόνια άλλωστε, όλη αυτή η πεποίθηση περί εξειδίκευσης του κάθε κατασκευαστή, αρχίζει να χάνεται, και ο λόγος είναι απλός: Πλέον οι συνεργασίες, οι κοινοπραξίες, ακόμη και οι εξαγορές και οι συγχωνεύσεις μεταξύ των κατά τόπους αυτοκινητοβιομηχανιών είναι τόσες πολλές, που είναι δύσκολο κάνεις να ξεχωρίσει πια «ποιος είναι ποιος».
Οι κοινόχρηστες πλατφόρμες μας δίνουν συνολικά καλυτέρα αυτοκίνητα από το παρελθόν
διαφορετικές μάρκες, οι οποίες στο παρελθόν είχαν τη δική τους ιστορία και τη δική τους παράδοση. Στα πλαίσια της «οικονομίας κλίμακας», οι όμιλοι αυτοί χρησιμοποιούν κοινές πλατφόρμες προκειμένου να «χτίζουν» επάνω τους πολλά διαφορετικά μοντέλα. Με τον τρόπο αυτό έχουν τη δυνατότητα να εξοικονομούν ιδιαίτερα μεγάλα κεφάλαια από έρευνα και εξέλιξη. Οι κοινόχρηστες πλατφόρμες που εξελίσσονται από τα τμήματα R&D και χρησιμοποιούνται ως «πασπαρτού» σε όλα τα μοντέλα, μας δίνουν ωστόσο συνολικά καλυτέρα αυτοκίνητα.
Για παράδειγμα, κανείς δεν μπορεί να μην προσέξει τις ομοιότητες που έχουν μεταξύ τους τα Peugeot 208 και Opel Corsa. Ασχετα αν στο εσωτερικό τους τα δυο μοντέλα διαφέρουν, κατά τα άλλα είναι χτισμένα στο ίδιο «σασί» και αν εξαιρέσεις τα φωτιστικά σώματα και τη μάσκα, μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό. Και φυσικά, όταν για την εξέλιξη της συγκεκριμένης πλατφόρμας (και ως εκ τούτου για τα δυο μοντέλα) συνεργάστηκαν επιστήμονες μηχανολόγοι και σχεδιαστές από κοινού από τη Γερμανία και τη Γαλλία, καταλαβαίνουμε ότι θα έχουμε ένα τελικό προϊόν που δυνητικά θα έχει… γαλλικό κράτημα και άνεση, αλλά και… γερμανική στιβαρότητα, αξιοπιστία και ποιότητα κατασκευής.
Όμως χάθηκε στην πορεία η «προσωπικότητα» του κάθε κατασκευαστή
Ωστόσο, όσο και αν τα αυτοκίνητα έχουν βελτιωθεί συνολικά λόγω αυτών των κοινοπραξιών, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι με τον καιρό χάνεται η «ταυτότητα» του κάθε κατασκευαστή. Και ενώ είναι δεδομένο ότι πολλοί αγοραστές επιλέγουν το αυτοκίνητο τους λόγω προηγούμενης ίδιας εμπειρίας, ή λόγω οικογενειακών καταβολών, αιτιών δηλαδή βασισμένων στην φήμη μιας μάρκας, πλέον, δείχνουμε να έχουμε απομακρυνθεί από το συγκεκριμένο καταναλωτικό μοντέλο αναγκαστικά, αφού τίποτα δεν συνηγορεί στο να είναι σημαντική η παράδοση του κάθε κατασκευαστή.
Το εμπόριο και η οικονομία εξελίσσονται, και η Αυτοκινητοβιομηχανία δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από αυτό. Η έννοια της μάρκας αποδυναμώνεται, και μένει να δούμε τι εξέλιξη αντίστοιχα θα έχει το συγκεκριμένο γεγονός στο μέλλον.