Ποια μάρκα & ποιο αυτοκίνητο «έφτιαξε» το πρώτο «GPS» (vid)

Το 1981 με το Honda Accord είδαμε τον πρώτο πλοηγό σε αυτοκίνητο.
Έπαιρνες μία συσκευή-οθόνη & πίσω της έβαζες έναν προσχεδιασμένο χάρτη.
Ένας υπολογιστής, ένα γυροσκόπιο & 2 αισθητήρες υπολόγιζαν το πού βρισκόσουν & το πού κατευθυνόταν το αυτοκίνητο.
Ήταν… πολυτέλεια της εποχής, αλλά ακριβή, για αυτό και δεν είχε εμπορική επιτυχία.

autoagora Team

Το 1981 με το Honda Accord είδαμε τον πρώτο πλοηγό σε αυτοκίνητο

Σήμερα είναι ένα χαρακτηριστικό που βλέπουμε σε διάφορα ηλεκτρονικά gadgets, από τα smartphones μέχρι τα ρολόγια. Στη δική μας περίπτωση, είναι στοιχείο που συχνά βρίσκουμε στο στάνταρ εξοπλισμό κάθε αυτοκινήτου. Αναφερόμαστε στα συστήματα GPS, που «λύνουν» την καθημερινότητά μας. Πώς όμως μπήκε στον κόσμο της αυτοκίνησης η δορυφορική πλοήγηση, όταν για χρόνια ήταν διαθέσιμος μόνο για στρατιωτικές ανάγκες.
 
Το… δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ανήκει στην Honda, η οποία λάνσαρε τον πρώτο πλοηγό το μακρινό 1981. Με όνομα «Electro Gyrocator» τοποθετήθηκε στην καμπίνα των Honda Accord και Vigor ως στοιχείο προαιρετικού εξοπλισμού.

Έπαιρνες μία συσκευή-οθόνη & πίσω της έβαζες έναν προσχεδιασμένο χάρτη

Για να προκύψει η επαναστατική, για την εποχή, τεχνολογία χρειάστηκε η σύμπραξη της Honda με τις Alpine και Stanley Electric, εταιρείες ηλεκτρικών συσκευών. Ουσιαστικά μιλάμε για μία συσκευή με βάρος 9 κιλά, η οποία έμπαινε στο κέντρο του ταμπλό. Εν πολλοίς θυμίζει πολύ τα σημερινά infotainment, όμως στην πράξη έχουμε μία τύποις οθόνη. Πιο συγκεκριμένα, «συμπεριφερόταν» ως φωτιζόμενη επιφάνεια 6 ιντσών και λειτουργούσε με καθοδικό σωλήνα, όπως οι παλιές χοντρές τηλεοράσεις. Αυτό που έκανε ο οδηγός είναι να βάζει έναν προσχεδιασμένο χάρτη σε μορφή διαφάνειας, πίσω από την οθόνη, ο οποίος φωτιζόταν στην οθόνη, όπως οι… ακτινογραφίες.
 

Ένας υπολογιστής, ένα γυροσκόπιο & 2 αισθητήρες υπολόγιζαν το πού βρισκόσουν & το πού κατευθυνόταν το αυτοκίνητο

Προφανώς έπρεπε να υπάρχουν κι άλλα στοιχεία για να δουλέψει το άτυπο, αυτό «GPS». Πιο συγκεκριμένα, είχαμε τα εξής εξαρτήματα:

• Ένα γυροσκόπιο που λειτουργούσε με αέριο ήλιο το οποίο όταν το αυτοκίνητο έστριβε άλλαζε στιγμιαία πορεία και άρα και τη θερμοκρασία στην μια πλευρά του αισθητήρα.
• Ένας δεύτερος αισθητήρας προσαρμοζόταν στο κιβώτιο μετάδοσης και υπολόγιζε την ταχύτητα και την απόσταση που διένυε το αυτοκίνητο.

Ήταν… πολυτέλεια της εποχής, αλλά ακριβή, για αυτό και δεν είχε εμπορική επιτυχία

Η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία ήταν σε υπερβολικά πρώιμο στάδιο και δεν προσέφερε ακρίβεια. Για παράδειγμα, δεν είχες λεπτομέρειες για την ακριβή τοποθεσία σου ή το πού κινείται το αυτοκίνητο. Αν βάλουμε στην εξίσωση και το υπερβολικό κόστος της που άγγιζε ακόμη και το 25% της αξίας του αυτοκινήτου (2.800 ευρώ), αντιλαμβάνεται κανείς για ποιο λόγο πούλησε ελάχιστα και οδηγήθηκε εν τέλει στην κατάργηση.
 
Αν το δεις, όμως, ρομαντικά και ψυχρά, είναι μία απόπειρα που σίγουρα βοήθησε στο «χτίσιμο» του σύγχρονου συστήματος πλοήγησης. Ίδια άποψη είχε και το ΙΕΕΕ, το σημαντικότερο Ινστιτούτο Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών στον κόσμο, εξ ου και η βράβευση του «Electro Gyrocator» μόλις το 2019.