Το ατύχημα στην Αργεντινή και ο αγώνας προς τα σύννεφα
Το 1984 ο Ari Vatanen μεταπήδησε στην εργοστασιακή ομάδα της Peugeot και το κτηνώδες Peugeot 205 T16. Ήρθε πρώτος στους 3 τελευταίους αγώνες της σεζόν και τους 2 πρώτους του 1985, σημειώνοντας έτσι ένα σερί 5 συναπτών νικών. Με βάση αυτό, ο Φινλανδός όδευε ταχέως για να κατακτήσει το πρωτάθλημα της χρονιάς, αλλά ένα ατύχημα με 200km/h στο Ράλι Αργεντινής του ανέκοψε τα πλάνα. Το κάθισμα έσπασε, και ο Vatanen χτυπήθηκε μέσα στην καμπίνα του αυτοκινήτου, σε ένα εσωτερικό που κυριαρχεί ο κλωβός ασφαλείας. Με σοβαρούς τραυματισμούς στο θώρακα και τα πόδια, καθώς και εσωτερική αιμορραγία που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή, ο οδηγός έμεινε εκτός αγώνων για 18 μήνες, αναρρώνοντας τόσο από τα σωματικά, όσο και τα ψυχικά τραύματά του.
Το τέρας της κατάθλιψης έκανε την επίσκεψή του, η οποία ευτυχώς ήταν παροδική, αφού το 1987, πλήρως αναρρωμένος από τα πάντα, ο Ari Vatanen επέστρεψε στο motorsport, και κέρδισε το σκληρό Ράλι Paris-Dakar. To 1988, στο Colorado των ΗΠΑ, έσπασε το ρεκόρ ενός εκ των πιο ωμών και απαιτητικών αγώνων αυτοκινήτων: Του Pikes Peak, η διαδρομή του οποίου έχει μήκος 20km, 156 στροφές, και μέση ανηφορική κλίση 7,2%. Ο τερματισμός βρίσκεται σε υψόμετρο 4.302m, κάτι που χάρισε στο θεσμό την ονομασία «Race to the clouds», ή ελληνιστί «Αγώνας προς τα σύννεφα».
Το θηριώδες Peugeot 405 T16, υπό τον χειρισμό του Vatanen, πέρασε τη γραμμή τερματισμού σε 10:48 λεπτά, σε μία προσπάθεια που καταγράφηκε σε camera και κυκλοφόρησε το 1989 ως η ταινία μικρού μήκους «Climb Dance», κερδίζοντας 4 βραβεία.
Τις επόμενες χρονιές, οι νίκες στο Dakar συνεχίστηκαν. Το 1989 και 1990 με την Peugeot, και το 1991 με τη Citroen. Όσον αφορά το WRC, ο θρυλικός οδηγός συμμετείχε σε συγκεκριμένους αγώνες, από το 1988 έως το 1990 με τη Mitsubishi, ενώ το 1992 και το 1993 με τη Subaru.
Η επιστροφή του Vatanen στη Ford έγινε το 1994, με ένα Escort RS Cosworth. Είχαν περάσει 9 χρόνια από το ατύχημα στην Αργεντινή που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή, και ο Φινλανδός δεν είχε συμμετάσχει έκτοτε στο συγκεκριμένο Ράλι. Θεωρώντας πως ήρθε η ώρα να δώσει ένα τέλος στον εφιάλτη που τον στοίχειωνε, πήρε μέρος και ήρθε 3ος. Το τέρας και οι σκιές του είχαν νικηθεί.
Το 1998 ήρθε το τελευταίο βάθρο του WRC για τον Ari Vatanen, όπου έλαβε την 3η θέση στο Safari Rally, πάντα με την σημαία της Ford. Έπειτα το ίδιο έτος, ήρθε η 100η συμμετοχή του στο πρωτάθλημα, στο Ράλι Μ. Βρετανίας, με ένα Subaru Impreza.
Με τη δίψα του για motorsport άσβεστη, ο Ari Vatanen συνέχισε να τρέχει περιστασιακά. Το 2003, 2004 και 2005 συμμετείχε στο Paris-Dakar με τη Nissan, ενώ επίσης το 2003 επέστρεψε για τελευταία φορά στο WRC με ένα Peugeot 206 WRC. Τελευταία φορά τον απολαύσαμε να οδηγεί το παλαίμαχο Ford Escort RS1800 της Rothmans που έτρεχε το 1981, μαζί με τον τότε συνοδηγό David Richards, στο event Colin McRae Forests Rally που έγινε προς τιμήν του αδικοχαμένου Colin McRae το Σεπτέμβριο του 2008.
Ο εμβληματικός Ari Vatanen, εξέχον μέλος των Ιπτάμενων Φινλανδών, πάντα σεμνός, μετριόφρων και γρήγορος, ξεκίνησε από μία ταπεινή Opel Ascona 160 ίππων, έγραψε ιστορία πηγαίνοντας το θρυλικό Ford RS1800 με το πλάι, και πέρασε στην 7η τέχνη δαμάζοντας τα 600 άλογα του κτηνώδους Peugeot 405 T16 με το 1 χέρι, μία μέρα του Ιουλίου στο Colorado.
| Σελ. 1 | Όταν ο Ari Vatanen ξεκινούσε την καριέρα του με το πλάι |
| Σελ. 2 | Από τα Opel στα Ford |
| Σελ. 3 | Το ατύχημα στην Αργεντινή και ο αγώνας προς τα σύννεφα |
autoagora Team
