Το μουσείο της Citroen

Σχεδόν 5.000 επισκέπτες χάνουν κάθε χρόνο τα λογικά τους, κινούμενοι ανάμεσα στις στενά παρκαρισμένες σειρές αυτοκινήτων της Citroen, που σε αφήνουν άφωνο. Τι αυτοκίνητα έχει κατασκευάσει η Citroen όλον αυτόν τον καιρό. Στα 100ά γενέθλιά της, το... ωδείο μάς άνοιξε τις πόρτες του.
Στο μεταξύ, το Traction Avant συνεχίζει τη βόλτα του στο parking, περνώντας με χαλαρότητα τα σαμαράκια, που περιορίζουν την ταχύτητα. Το αυτοκίνητο των... γκάνγκστερ, όπως το αποκαλούσαν στο παρελθόν (αν και το οδήγησαν και αρκετοί αστυνομικοί), ήταν το 1934 το πρώτο μοντέλο με μετάδοση της κίνησης στον μπροστινό άξονα και αυτοφερόμενο πλαίσιο, τεχνολογικές επιλογές, που ακολουθούνται και σήμερα. «Αρχικά, δε σημείωσε κάποια εμπορική επιτυχία», λέει ο Denis Huille. Αυτό το αυτοκίνητο εμφανίστηκε τη χρονιά, που η γαλλική φίρμα χρεωκόπησε και λίγο αφΆ ότου ο ιδρυτής της, Andre Citroen, είχε πεθάνει. Το όχημα των γκάνγκστερ αργότερα εξυμνήθηκε για την οδική συμπεριφορά του και έθεσε το θεμέλιο λίθο για τις απαιτήσεις της μάρκας, να είναι πάντα Avantgarde (στην εμπροσθοφυλακή) με κάθε κόστος.



Τέτοιου είδους μοντέλα κατασκεύαζε η Citroen συνέχεια, έστω αν η εμπροσθοφυλακή είναι σήμερα σκονισμένη σε ένα conservatoire. Εκεί βρίσκονται πρωτότυπα, αγωνιστικά, μικρά μοντέλα και παιδικά αυτοκινητάκια, επειδή ο Andre Citroen σκεφτόταν από παλιά τους αυριανούς πελάτες.
Σε μια γωνιά του ωδείου βρίσκονται τα πρώτα 2CV, σαν σκηνοθετημένα ευρήματα σε έναν αχυρώνα, ενώ τα μοντέλα DS δίνουν το «παρών» χωρίς... πολλά πολλά, έχοντας τις προσόψεις τους προς τις διαχωριστικές κορδέλες. Ανάμεσα στα αυτοκίνητα και ένα station. Ο επισκέπτης δεν έχει καμία πιθανότητα να θαυμάσει αυτό το αυτοκίνητο απΆ όλες τις πλευρές του. Πόσα πολλά θα είχε αυτό το Citroen να διηγηθεί, από τις αγωνιστικές εκδόσεις ή τα λίγα πρωτότυπα με τους εξακύλινδρους κινητήρες...
Ο V6 πρωτοεμφανίστηκε στις τάξεις της γαλλικής εταιρείας όταν η Citroen είχε αγοράσει τη Maserati και παρουσίασε το 1970 την SM. Ο λόγος γίνεται για ένα αυτοκίνητο, που προέβαλε με τον καλύτερο τρόπο το δίλημμα της φίρμας. Μεγαλοπρεπές σε σχεδίαση, τολμηρό σε τεχνολογία, αλλά σε εμπορικό επίπεδο, μια αποτυχία.



Στο conservatoire ξεκινά και η μπλε SM, κάνοντας αρχικά τα καπρίτσια της, για να κάνει τους γύρους της. Στο άδειο οικόπεδο του εργοστασίου η SM δείχνει σαν μια Βασίλισσα της Ομορφιάς στα... περίχωρα. Η οροφή παραπέμπει σε coupe, ενώ στο εσωτερικό εντύπωση κάνουν το παχύ δέρμα των καθισμάτων και το πιο όμορφο κιβώτιο ταχυτήτων στην ιστορία της φίρμας. Το οβάλ στροφόμετρο υπόσχεται πως ο κινητήρας «γυρίζει» έως και τις 6.500 σ.α.λ, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει. ¶λλωστε, και στο χρήστη... δεν πάει η καρδιά να κυνηγήσει τόσο έντονα αυτήν την ομορφιά. Η SM πάντρεψε την ιδιότροπη φύση του ιταλικού κινητήρα της με την ιδιαίτερη αξιοπρέπεια της υδροπνευματικής ανάρτησης.
«Κάθε SM έπρεπε να ολοκληρώσει 100 km δοκιμαστικής οδήγησης», λέει ο Henri-Jacques Citroen και συνεχίζει: «Στη συνέχεια οι υπεύθυνοι εξέλιξης κάνουν τις σημειώσεις τους σε σελίδες επί σελίδων, περιγράφοντας τι δε λειτουργεί σωστά.»



Ο εγγονός του ιδρυτή της Citroen συνοδεύει τον καλεσμένο του σε όλη τη διάρκεια της επίσκεψής του στο conservatoire. «Σε κάθε αυτοκίνητο έπρεπε να γίνουν βελτιωτικές επεμβάσεις με το χέρι». Αυτό το μοντέλο, που κάνει κάθε άντρα να βγαίνει απΆ αυτό πιο... όμορφος, κατασκευάστηκε μόνο 12.930 φορές, οι δε τελευταίες ήταν το 1975. Ήταν η εποχή, που η Citroen χρεωκοπούσε και βρέθηκε υπό τη σκέπη της Peugeot. Από τότε, ούτε οι πιο φανατικοί φίλοι της Citroen δεν αμφισβητούν ότι ο «καθωσπρεπισμός» της Peugeot περιορίστηκε από τότε, που μπήκε στο παιχνίδι η φαντασία της Citroen. Έτσι, η φίρμα επανήλθε στην πρόοδο.
Η αίσθηση της μάρκας δινόταν με τον καλύτερο τρόπο από τα περισσότερα μοντέλα της. Από τα λιτά 2CV και BX έως τη μεγάλη CX. Μέσα στην εκκεντρικότητα της τελευταίας ήταν πραγματικά μία άξια απόγονος της θεάς (DS, που στα Γαλλικά σημαίνει θεά). Ποιο άλλο μοντέλο είχε κοίλο πίσω παρμπρίζ; Ή αυτό το τρελό εσωτερικό, το οποίο είχε τέλεια εργονομία, καθώς όλοι οι διακόπτες ήταν γύρω από το τιμόνι με τη μία ακτίνα, αλλά παρόλα αυτά, οι περισσότεροι οδηγοί μπερδεύονταν;



Με αυτά τα δεδομένα, οι φίλοι των γαλλικών αυτοκινήτων αισθάνονταν την κατανόηση όλων, αλλά και τόσο ευτυχισμένοι όσο στον παράδεισο...
Η CX ωρίμασε τη δεκαετία του Ά80 με τον diesel κινητήρα και έγινε ένα ταξιδιάρικο αυτοκίνητο. Από την πλευρά του, ο βενζινοκινητήρας των 160 PS το έκανε ένα Gran Turismo. Η CX 25 GTI του conservatoire ανήκει στη δεύτερη ομάδα, άσχετα με τους πλαστικούς προφυλακτήρες και το παχύ πίσω σπόιλερ. Το cockpit είναι τακτοποιημένο και δεν εφοδιάζεται με ταχύμετρο, που φαίνεται μέσα από ένα μεγεθυντικό φακό. Τέλος, εντύπωση προκαλεί και ο παράξενος... μονόμπρατσος υαλοκαθαριστήρας, που διαχειρίζεται καθΆ όλην την επιφάνειά του το ατελείωτο παρμπρίζ.



Το παλιό πνεύμα της εταιρείας ζει ακόμη μέσα στη λαχτάρα για ένα «μεγάλο Citroen», αν και το avant-garde ύφος το είδαμε στα XM και C6 (κατασκευάστηκαν 23.421 φορές), που επίσης φιγουράρουν μέσα στο ωδείο. Ταιριάζουν απόλυτα με την εικόνα των υπόλοιπων μοντέλων, ωστόσο αναρωτιόμαστε τι γυρεύει αυτό το κόσμημα ανάμεσα στο κλασικό επαγγελματικό όχημα με την τεράστια κάθετη πρόσοψη, την πρώτη DS και το ελικόπτερο με κινητήρα Wankel, το οποίο πετούσε μεν κανονικά, αλλά σήμερα μαζεύει αράχνες και τους ιστούς τους σε μια γωνιά του ωδείου.

Περίπου 240 αυτοκίνητα συνωστίζονται μέσα σε αυτήν την αίθουσα, ανάμεσα σε αυτά και το αυθεντικό γραφείο του ιδρυτή, Andre Citroen. Στο παρασκήνιο περιμένουν άλλα 400 μοντέλα και διάφορα δρώμενα μήκους 500 m. «Χρειαζόμαστε επειγόντως ένα μουσείο», λέει ο εγγονός του ιδρυτή, Henri-Jacques Citroen. Πάντως, η PSA φοβάται ακόμη τα πιθανώς υψηλά λειτουργικά έξοδα. Οι διστακτικοί, απλώς, θα βιώσουν τον ενθουσιασμό στα μέσα του Ιουλίου όταν θα συρρεύσουν δεκάδες χιλιάδες φίλοι της Citroen στη La Ferte Vidame, στην... αγία έκθεση. Εκεί, που κάποτε δοκιμαζόταν το 2CV, θα εορταστούν τα 100ά γενέθλια της μάρκας.