Σου έχουν λείψει τα τρίθυρα hatchbacks;
Πιο «σπορτίφ», πιο «δεμένα», όμως και πιο «αντιεμπορικά»
Το τρίθυρο ήταν το ιδανικό «δεύτερο» αυτοκίνητο
Με πωλήσεις κοντά στο 10% ήταν θέμα χρόνου να θυσιαστούν
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις τύπου Fiat 500
Πιο «σπορτίφ», πιο «δεμένα», όμως και πιο «αντιεμπορικά»
Βρισκόμαστε κάπου στα 90s. Όλες οι σπορ εκδόσεις των hatchbacks βασίζονται αποκλειστικά σε τρίθυρα αμαξώματα. Στις κορυφαίες εκδόσεις τους, μοντέλα όπως τα VW Golf GTi και Opel Astra GSi, «φοράνε» δίλιτρους ατμοσφαιρικούς κινητήρες απόδοσης περίπου 150 ίππων (στη χώρα μας ως επί το πλείστον κυκλοφορούν από μετατροπή απλών εκδόσεων 1400cc) και η πιθανότητα να λανσαριστεί από οποιονδήποτε κατασκευαστή η κορυφαία - από πλευράς επιδόσεων - έκδοση οποιουδήποτε hot hatch,σε πεντάθυρο αμάξωμα, είναι απλά σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Τα τρίθυρα άλλωστε, θεωρούνταν πιο «δεμένα» και πιο «σπορτίφ», άρα και καταλληλότερα για την περίσταση. Τα καθαρόαιμα κουπέ μοντέλα από την άλλη, μετριούνται στα δάχτυλα (βλέπε Toyota Celica) και είναι αισθητά ακριβότερα, οπότε και λιγότερο προσιτά. Συνεπώς οι νέοι της εποχής προτιμούν για τα πρώτα τους... αυτοκινητιστικά βήματα τα τρίθυρα hatchback αυτοκίνητα, τα οποία, έστω και με έναν ατμοσφαιρικό 1400άρη κινητήρα στη βασική τους έκδοση, τους προσδίδουν την απαραίτητη «σπορ» αίσθηση. Λόγω όλων των παραπάνω ωστόσο, τα τρίθυρα αυτοκίνητα θεωρούνται και πιο «ειδικά», ως εκ τούτου και πιο αντιεμπορικά.
Το τρίθυρο ήταν το ιδανικό «δεύτερο» αυτοκίνητο
Από την άλλη, με τιμή φθηνότερη από τις αντίστοιχες πεντάθυρες εκδόσεις τους, τα τρίθυρα αμαξώματα ήταν η επιλογή για αυτοκίνητα που θα είχαν δευτερεύοντα ρόλο, μετακινήσεις μέσα στην πόλη κλπ. Μπορεί να ήταν λιγότερο πρακτικά στο μπες-βγες, αλλά ως πιο προσιτά στην απόκτηση τους, τέτοιου είδους λεπτομέρειες θεωρούνταν πολυτέλειες. Τα τρίθυρα είχαν το κοινό τους με αισθητά χαμηλότερες μεν, αλλά σταθερές δε, πωλήσεις στην αγορά . Με τα χρόνια να περνούν, οι απαιτήσεις του καταναλωτικού κοινού γίνονταν όλο και μεγαλύτερες σε όλα τα επίπεδα. Η ζήτηση άρχισε να γίνεται εντονότερη για περισσότερη τεχνολογία, περισσότερη ιπποδύναμη, καλύτερο εξοπλισμό, μεγαλύτερη άνεση και τελικά...περισσότερη πρακτικότητα.
Με πωλήσεις κοντά στο 10% ήταν θέμα χρόνου να θυσιαστούν
Το τελευταίο ήταν που έπαιξε το ρόλο του στο να αρχίσουν να φθείνουν οι πωλήσεις της συγκεκριμένης κατηγορίας με την πάροδο του χρόνου, φτάνοντας στο σημείο να αποτελούν (στην «πίτα» πωλήσεων των hatchback) ένα ποσοστό κοντά στο 10%. Τα παραπάνω δεδομένα, σε συνδυασμό και με το γεγονός ότι πέρα από φθηνότερη τιμή, είχαν και λιγότερα ανταλλακτικά προς πώληση από τα τμήματα after sales, κατέστησαν τα τρίθυρα αυτοκίνητα ασύμφορα για τη διατήρηση τους στις γραμμές παραγωγής, και τα εργοστάσια προτίμησαν την σταδιακή κατάργηση τους. Με τεχνάσματα όπως η κρυμμένη χειρολαβή στις πίσω πόρτες, πολλές εταιρίες - όπως η Renault στο Clio, ή η Alfa Romeo στη Giulietta, προσπάθησαν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις και να προσδώσουν λίγο πιο σπορ χαρακτήρα στις - αποκλειστικά πλέον - πεντάθυρες εκδόσεις των hatchback αμαξωμάτων τους, τις οποίες πλέον μοσχοπουλάνε με μεγαλύτερα κέρδη.
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις τύπου Fiat 500
Όμως, όπως σε κάθε κανόνα, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Εξαίρεση της παραπάνω κατάστασης λοιπόν, αποτελούν τα premium τρίθυρα μοντέλα όπως το 500 της Fiat, ακόμη και στην αμιγώς ηλεκτρική του έκδοση. Όταν το ζητούμενο είναι η απόλυτη αισθητική (και η διατήρηση της αισθητικής κληρονομιάς στην προκείμενη περίπτωση), τότε έννοιες όπως η πρακτικότητα, έρχονται σε δεύτερη μοίρα.