Νέα, τρίθυρη έκδοση, και η 2η Σειρά

Το 1972 κυκλοφόρησε το ανταγωνιστικό Renault 5, ενώ το ίδιο έτος το Fiat 127 απέκτησε και 3θυρη έκδοση, στην οποία το πορτμπαγκάζ άνοιγε μαζί με το παράθυρο, βελτιώνοντας κατά πολύ την χρηστικότητα και την ευελιξία του χώρου αποσκευών. Επίσης, το ιταλικό μοντέλο κέρδισε το βραβείο «Αυτοκίνητο της Χρονιάς 1972» για την Ευρώπη.
Το 1974, 3 χρόνια μετά την πρεμιέρα του οχήματος, κατασκευάστηκε το εκατομμυριοστό 127, ενώ παράλληλα, δημιουργήθηκε μία πιο πλούσια έκδοση, η «deluxe», η οποία διέθετε ανακλινόμενα καθίσματα εμπρός και ανοιγόμενα πίσω παράθυρα με μεντεσέδες στο πλάι. Το 1975, έκανε την εμφάνισή του το 127 Special, που είχε πιο μοντέρνα εμφάνιση χάρη στην διαφορετική, εμπρόσθια γρίλια, τις επενδύσεις από καουτσούκ στους προφυλακτήρες, και τις πλαϊνές διακοσμητικές ρίγες από χρώμιο, που είχαν λάστιχο στο κέντρο τους. Το εσωτερικό της Special έκδοσης ήταν επίσης ανασχεδιασμένο, αφού όχι μόνο το τιμόνι αλλά και το ταμπλό ήταν καινούρια.

Την επόμενη χρονιά, οι πιο αυστηρές προδιαγραφές ρύπων επέβαλλαν αλλαγές στο μοτέρ, συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης νέου καρμπυρατέρ. Ως αποτέλεσμα, η ιπποδύναμη μειώθηκε στα 45 άλογα, αλλά η οικονομία σε καύσιμο βελτιώθηκε κατά 10%.



Το Fiat 127 ήταν ένα απλό αυτοκίνητο, το οποίο κατασκευάστηκε για να είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό μηχανικά. Όντας πιο ευρύχωρο από όσο έδειχνε, μπορούσε να φιλοξενήσει με άνεση 4 επιβάτες, ενώ ο μικρός του κινητήρας είχε χαμηλή κατανάλωση. Όλα αυτά, έκαναν το μοντέλο ιδιαίτερα δημοφιλές, ενώ παράλληλα το όχημα κατασκευαζόταν και στην Ισπανία ως Seat. Το 1977, η Fiat αναβάθμισε το μοντέλο, δημιουργώντας τη 2^η Σειρά του 127.

Εξωτερικά, το καπό έχασε τις νευρώσεις που είχε, ενώ τα φανάρια τοποθετήθηκαν μέσα στη νέα, πλαστική γρίλια, που εκτεινόταν από άκρη σε άκρη του εμπρόσθιου πρόβολου. Τα φλας μετακόμισαν στον προφυλακτήρα, ο οποίος πλέον ήταν πλαστικός ή μαύρος μεταλλικός, αναλόγως της έκδοσης. Η πλευρική, καμπύλη γραμμή των παραθύρων έδωσε τη θέση της σε μία ευθεία, η οποία στις 3θυρες εκδόσεις τελείωνε με το περίφημο «Hoffmeister Kink», την γωνία που κοσμούσε όλες τις BMW του παρελθόντος. Πίσω, η πόρτα του χώρου αποσκευών απέκτησε χαμηλότερο άνοιγμα, εξαλείφοντας το μειονέκτημα πρόσβασης που είχε η 1^η γενιά. Ομοίως, τα φανάρια τοποθετήθηκαν κοντά στον προφυλακτήρα.

Αντίστοιχα ανανεώθηκε και το εσωτερικό του αυτοκινήτου, που απώλεσε το «ξύλινο» φιλέτο, αλλά διατήρησε παραπλήσια διάταξη με αυτό της Σειράς 1. Αυτή η αλλαγή έκανε το εσωτερικό να φαίνεται πιο απλό.
Στον τομέα των μηχανικών συνόλων, μαζί με τον κινητήρα 903cc ξεκίνησε να προσφέρεται και ένας μεγαλύτερος, 1049cc.



Το 1977 η Fiat δημιούργησε το Fiorino, ένα επαγγελματικό όχημα που βασιζόταν στο μικρό 127. Τον Ιούνιο του 1978, παρουσιάστηκε και μία γρήγορη έκδοση του μοντέλου, η 127 Sport, η οποία βεβαίως είχε τις πινελιές της Abarth. Το μοτέρ των 1049cc απέδιδε 70 ίππους, χάρη στην επανασχεδιασμένη κεφαλή με μεγαλύτερες βαλβίδες, το διπλό καρμπυρατέρ της Weber και το σύστημα εξάτμισης της εταιρείας με έμβλημα το Σκορπιό. Παράλληλα, το κιβώτιο ταχυτήτων είχε πιο κοντή τελική σχέση μετάδοσης, ενώ τα φρένα εμπρός και η ανάρτηση ήταν βελτιωμένα.

Το 127 Sport επιτάχυνε από στάση στα 100km/h μέσα σε 14 δευτερόλεπτα, ενώ είχε τελική ταχύτητα 160km/h. Διέφερε από τα απλά μοντέλα χάρη στη νέα γρίλια, που έφερε το στρογγυλό σήμα της Fiat, λεπτομέρεια που διέθεταν τα sport μοντέλα της εταιρείας, το νέο spoiler εμπρός και την πίσω αεροτομή. Παράλληλα οι ζάντες ήταν νέες και πιο φαρδιές, ενώ το πλάι του αυτοκινήτου κοσμούσαν αυτοκόλλητες ρίγες και οι θρυλικοί καθρέπτες της Vitaloni. Τα 127 Sport ήταν διαθέσιμα σε 3 αποχρώσεις: Μαύρη με πορτοκαλί ρίγες, ασημί με μαύρες ρίγες και πορτοκαλί με επίσης μαύρες ρίγες.



Ο δυναμικός χαρακτήρας του μοντέλου αντικατοπτριζόταν και στο εσωτερικό. Το sport τιμόνι ήταν αντίστοιχο με αυτό του Autobianchi A112 Abarth, ο πίνακας οργάνων διέθετε στροφόμετρο, και τα καθίσματα είχαν ενσωματωμένα προσκέφαλα, και επένδυση που ταίριαζε με την διχρωμία του εξωτερικού, αφού ήταν σκούρα με πορτοκαλί ή μπλε λεπτομέρειες.

Το 1980 παρουσιάστηκε η wagon έκδοση Panorama, ενώ παράλληλα εμφανίστηκε και diesel κινητήρας, 1,3 λίτρου με 45 ίππους. Την ίδια χρονιά, η Fiat διέθεσε το μοντέλο και σε 5θυρη έκδοση, κάτι που μέχρι τώρα συνέβαινε μόνο στο Seat 127.