Γιαπωνεζόφιλοι vs «Ευρωπαίοι»: «Δε σπάει-δε χαλάει» ή δε «στρίβει δε φρενάρει»;

Για την έλλειψη στησίματος κατηγορούσαν τους «Ασιάτες» οι «Γαλλόφιλοι» παλιότερα.
Όμως οι επιτυχίες στα Ράλλυ από Subaru, Mitsubishi και Toyota έκλεισαν τα στόματα.
Πλέον συνδυάζουν τη γνωστή αξιοπιστία με αξιόλογη ανάρτηση και οδική συμπεριφορά.
«Υπολείπονται πάντα στη σχεδίαση», ισχυρίζονται οι «στιλάτοι» Ιταλόφιλοι.

autoagora Team

Για την έλλειψη στησίματος κατηγορούσαν τους «Ασιάτες» οι «Γαλλόφιλοι» παλιότερα

Ήταν τη δεκαετία του 1960, όταν οι πρώτες μάρκες αυτοκινήτων από την Ιαπωνία, ξεκίνησαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην Ευρωπαϊκή Αγορά. Όλοι συμφωνούσαν ότι πρόκειται για «τίμιες» κατασκευές, ποτισμένες με την «μπεσαλίδικη» νοοτροπία των Ιαπώνων. Τα εξ Ανατολάς μοντέλα, έχτιζαν με τον καιρό την εικόνα τους στη συνείδηση των αγοραστών με σημαία τους μάλιστα την αξιοπιστία. Ωστόσο, υπολειπόμενα χρονικά κατά ορισμένες δεκαετίες σε σχέση με τα αντίστοιχα της «Μητέρας της Αυτοκινητοβιομηχανίας» Ευρώπης, τα μοντέλα που εισάγονταν, υπολείπονταν σε απόλυτη σύγκριση επιδόσεων σε επιμέρους τομείς. Τα ελαστικά τους, τα φρένα και η ανάρτηση δεν ήταν ανέκαθεν το «δυνατό» τους σημείο. Αποτέλεσμα; Οι πιο κακομαθημένοι σε θέματα ανάρτησης (και ως εκ τούτου κρατήματος) «Γαλλόφιλοι», να χλευάζουν τα «πτωχά» σε στήσιμο -πλην «τίμια» σε αξιοπιστία- αντίστοιχα Ιαπωνικά μοντέλα. «Δε σπάει-δε χαλάει» υποστήριζαν οι «θιασώτες» της Ιαπωνικής αξιοπιστίας, με τους «ορκισμένους» των Ευρωπαϊκών μοντέλων να απαντούν κοροϊδευτικά «δε στρίβει -δεν φρενάρει».

Όμως οι επιτυχίες στα Ράλλυ από Subaru, Mitsubishi και Toyota έκλεισαν τα στόματα

Τα χρόνια πέρασαν, η τεχνολογία εξελίχθηκε και οι Ιάπωνες φρόντισαν να εξομοιώσουν τα «προϊόντα» τους σε όλα τα επίπεδα με τον ανταγωνισμό. Οι τομείς άλλωστε στους οποίους υπολείπονταν ήταν –από τεχνολογικής πλευράς- δευτερεύουσας σημασίας και το χαμένο έδαφος ήταν εύκολο να καλυφτεί. Έτσι κι έγινε, και με τη μαζική συμμετοχή τους μάλιστα αργότερα στα Ράλλυ, φρόντισαν η φήμη τους να επεκταθεί: Πλέον πέραν της αξιοπιστίας, ο κόσμος γνώριζε κάποια «θηρία» με απόλυτο performance. Οι επιτυχίες των Subaru, Mitsubishi και Toyota δεν είχαν τέλος.

Πλέον συνδυάζουν τη γνωστή αξιοπιστία με αξιόλογη ανάρτηση και οδική συμπεριφορά

Εννοείται ότι η τεχνογνωσία (και αρά το know how του «σπορ στησίματος») των αγώνων μεταφέρεται –αυτούσια πολλές φορές-στα αυτοκίνητα παραγωγής. Και φυσικά, η αξιοπιστία και η φήμη που ανέκαθεν τα ακολουθούσε, χαρακτηρίζει ακόμη και στις ημέρες μας τα Ιαπωνικά μοντέλα. Έτσι, με τον καιρό η «ρετσινιά» του «τίμιου πλην υπολειπόμενου» αυτοκινήτου σβήστηκε δια παντός από το μυαλό του καταναλωτικού κοινού. Στις ημέρες μας άλλωστε, οι νεότερες γενιές βλέπουν μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές εταιρίες της χώρας του «Ανατέλλοντος Ηλίου», την Toyota, στην κορυφή των παγκόσμιων πωλήσεων εδώ και πολλά πλέον χρόνια. 

«Υπολείπονται πάντα στη σχεδίαση», ισχυρίζονται οι «στιλάτοι» Ιταλόφιλοι

Αν κάτι μπορεί κανείς ακόμη στις μέρες μας να «προσάψει» (και πάλι όχι κατά κανόνα πλέον) σε μερικά Γιαπωνέζικα μοντέλα, είναι η πιο συντηρητική και άτολμη σχεδίαση, που ορισμένες φορές μπορεί να τα χαρακτηρίζει. Η νοοτροπία και η αισθητική άλλωστε, είναι έννοιες βαθιά ριζωμένες στο DNA ενός λαού, κι η αλήθεια είναι ότι στον τομέα αυτό μπορεί να ξεχωρίζουν κάποιοι άλλοι, όπως οι γείτονες μας Ιταλοί. Οι οποίοι μπορούν εύκολα να υπερηφανεύονται για κάποια από τα διαχρονικά κομψότερα αυτοκίνητα που κατασκευάστηκαν ποτέ και για το ότι ο «Ναός της σχεδίασης» , το περίφημο «Centro Stile» του FCA Group, τους ανήκει.