1977: Η νέα γενιά

Η 4^η σειρά του Autobianchi A112 έκανε το ντεμπούτο της το 1977, και ονομαζόταν «Nuova A112», ή αλλιώς «Νέα A112». Η πιο σημαντική αλλαγή ήταν η οροφή του μοντέλου, που ήταν κατά 2cm υπερυψωμένη, βελτιώνοντας έτσι την ευρυχωρία του εσωτερικού. Παράλληλα, εμπρός βρισκόταν μία επανασχεδιασμένη μάσκα, που προεκτεινόταν μέχρι τα φανάρια, ενώ το καπό απέκτησε έναν παράκεντρο αεραγωγό. Στο πλάι βρήκε θέση μία πλαστική φάσα, και τα πίσω φώτα ήταν επίσης νέα, με το χαρακτηριστικό σχέδιο που τα έκανε πιο ψηλά στις άκρες. Ο κινητήρας της Elegant έκδοσης υπερκυβίστηκε στα 965cc και απέδιδε 48 ίππους, ενώ αργότερα στη γκάμα προστέθηκαν το A112 Elite και A112 LX.

Το 1979 το μοντέλο συμπλήρωσε 1 δεκαετία ζωής και ανανεώθηκε ξανά. Η μάσκα εμπρός άλλαξε και τα φλας που βρίσκονταν στο πλάι μετακόμισαν μπροστά από την πόρτα, δίνοντας την παλιά τους θέση σε ένα έμβλημα που ανέγραφε την έκδοση του αυτοκινήτου. Οι πλευρικές φάσες συνοδεύονταν από πρόσθετα στα φτερά, και τα πίσω φώτα πλαισιώνονταν από πλαστικό.
Το καυτό Abarth της 5^ης σειράς εξοπλίστηκε με standard 5τάχυτο κιβώτιο καθώς και με νέες ζάντες αλουμινίου.



Το 1982 το Autobianchi A112 πλησίαζε αισίως τα 13 χρόνια παραγωγής, και η εταιρεία το αναβάθμισε πάλι, κάνοντας μία στροφή προς την απλότητα. Πολλά από τα στοιχεία που γνωρίσαμε στην 5^η σειρά καταργήθηκαν, επαναφέροντας λίγη από την αρχική διακριτική κομψότητα των πρώτων γενιών. Τα εμπρόσθια φλας μετακόμισαν στον προφυλακτήρα, ενώ πίσω αφαιρέθηκε το μεγάλο πλαίσιο περιμετρικά των φαναριών. Ο αεραγωγός στην 3^η κολώνα ήταν πιο διακριτικός, αφού είχε το χρώμα του αμαξώματος. Παράλληλα, το εσωτερικό ανανεώθηκε και ο εξοπλισμός έγινε πιο πλούσιος. Η πιο πολυτελής έκδοση ήταν η νέα LX, που διέθετε μεταξύ άλλων ηλεκτρικά παράθυρα, ψηφιακό ρολόι, βελούδινα καθίσματα, μεταλλικό χρώμα και ελαφρώς σκούρα παράθυρα, και η πάλαι ποτέ Elegant έδωσε τη θέση της στην Elite.
Ως ένα προοίμιο του τι θα επακολουθούσε, το μοντέλο πωλούταν στην Ελβετία και τη Σουηδία ως Lancia…

Η 7^η σειρά του Autobianchi A112 ήρθε το 1984. Σε μια προσπάθεια εκμοντερνισμού του αυτοκινήτου, ανάμεσα από τα πίσω φώτα βρισκόταν μία ενιαία ανακλαστική λωρίδα, αναγκάζοντας την πινακίδα να μεταφερθεί στον προφυλακτήρα. Τα εμπρόσθια φλας ήταν λευκού χρώματος, και το θρυλικό Abarth είχε standard εμπρός προβολείς ομίχλης και ζώνες ασφαλείας στο κόκκινο χρώμα του πολέμου.
Ο μικρός Ιταλός διατηρούσε την αρχική του ονομασία στην τοπική αγορά, καθώς και σε αυτή της Γαλλίας και του Ισραήλ. Στις υπόλοιπες χώρες, τα εμβλήματα της Autobianchi είχαν δώσει πια τη θέση τους σε αυτά της Lancia.



Το 1985 ήρθε η ώρα για το διάδοχο, που ήταν το Autobianchi Y10, με τη χαρακτηριστική μαύρη πόρτα του χώρου αποσκευών. Σε όλες τις αγορές πλην της Ιταλίας, Γαλλίας, Πορτογαλίας και Ιαπωνίας, το νέο μοντέλο ήταν εξαρχής διαθέσιμο ως Lancia. Το A112 συνέχισε να πωλείται δίπλα από το μοντέλο που ήρθε να το αντικαταστήσει, ως η πιο οικονομική εναλλακτική, μέχρι και το 1986 που έπαψε οριστικά να παράγεται. Μέχρι τότε, είχαν κατασκευαστεί 1.254.178 μονάδες, σε διάστημα 17 ετών.

Το Autobianchi A112 αγαπήθηκε από πολλούς, και η Abarth έκδοση, με το έμβλημα του Σκορπιού και όπλα του το εξαιρετικά χαμηλό βάρος και το νευρικό κινητήρα των 70 ίππων, αγκαλιάστηκε από τους λάτρεις της γρήγορης οδήγησης. Από το 1977 έως το 1984 είχε το δικό του ενιαίο πρωτάθλημα στα Rally, το Campionato A112 Abarth, ενώ, από το 2010, απολαμβάνουμε ξανά τα μικρά πολεμικά αυτοκίνητα να ανεβαίνουν στρίβοντας επιθετικά στο βουνό, χάρη στο Trofeo A112 Abarth.