Είναι βιοκαύσιμο με βιολογικό προφίλ, στην Γερμανία που την χρησιμοποιούν δεν περπατάει, γιατί όμως; Τι είναι αυτό που την φρενάρει. Τι ισχύει στην Ελλάδα.
Καθετί καινούργιο δεν σημαίνει απαραίτητα πως είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Τουλάχιστον, είναι δύσκολο να συνηθίσουμε την αλλαγή και μένουμε συχνά προσαρμοσμένοι σε όσα έχουμε μάθει. Αυτός είναι ένας γενικός κανόνας που τουλάχιστον στην περίπτωση της βενζίνης Ε10 δείχνει να έχει εφαρμογή. Το συγκεκριμένο καύσιμο στην χώρα το γνωρίζουμε... από μακριά. Ή τουλάχιστον το έχουν διαπιστώσει εκείνοι που έτυχε να επισκεφθούν ένα πρατήριο σε συγκεκριμένες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι πιο παρατηρητικοί, λοιπόν, ίσως έχετε διαπιστώσει την διαφορετική σήμανση που υπάρχει στις αντλίες. Από τον Οκτώβριο του 2018, σε όλα τα νεοαποκτηθέντα οχήματα καθώς και στα πρατήρια ανεφοδιασμού (βενζίνης, diesel, αερίου) βάσει οδηγίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να υπάρχει σχετική ετικέτα για κάθε είδος καυσίμου. Με τον τρόπο αυτό, η Ε.Ε. ήθελε να ξεκαθαρίσει το τοπίο για τους οδηγούς και τις επιχειρήσεις, σχετικά με την συμβατότητα των καυσίμων που πωλούνται στα πρατήρια, ανάλογα με το κάθε αυτοκίνητο.
Στις αντλίες βενζίνης, για παράδειγμα, το γράμμα «Ε» μέσα σε χαρακτηριστικό κύκλο κυριαρχεί και χρησιμοποιείται για να υποδείξει το μέγιστο ποσοστό αιθανόλης που υπάρχει στο καύσιμο. Η απλή αμόλυβδη με αριθμό οκτανίων 95 και 98 ονομάζεται Ε5, η αμόλυβδη 95 Ε10 αντιστοιχεί στην Ε10 και η super βενζίνη 100 οκτανίων με την ετικέτα Ε85. Αντίστοιχη κατανομή βάσει τύπου καυσίμου θα γίνεται και σε πετρέλαιο και αέριο. Προφανώς, η κατάσταση... μπερδεύεται όσον αφορά τον διαχωρισμό που πρέπει να κάνουμε στο μυαλό μας. Ειδικά για τις αντλίες βενζίνης, στις οποίες οι κατηγορίες είναι περισσότερες και στις οποίες υπάρχει ένα μεγάλο ερωτηματικό που σχετίζεται με την ποσόστοση βιοαιθανόλης.
Η ανάγκη περιορισμού εκπομπής αέριων ρύπων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου έχει οδηγήσει στην πρόσμιξη βιοκαυσίμων με ορυκτά καύσιμα και δημιούργησε την Ε10 βενζίνη.Επειδή η αιθανόλη παράγεται από βιομάζα (σιτάρι, αραβόσιτος, ζαχαρότευτλα), όταν η βιοαιθανόλη καίγεται, εκπέμπεται τόσο CO2 όσο απορρόφησε η βιομάζα κατά την καλλιέργειά της.
Το συγκεκριμένο είδος καυσίμου περιέχει στην σύνθεσή του 10% βιοαιθανόλη (για αυτό και Ε10), ενώ στη βενζίνη Ε5 υπάρχει 5%. Μέχρι στιγμής, 14 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Βέλγιο, Βουλγαρία, Δανία, Εσθονία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Ρουμανία και Σλοβακία) έχουν εισάγει την Ε10 βενζίνη στα πρατήριά τους. Στην Ελλάδα δεν διαφαίνεται να συμβεί κάτι τέτοιο, έστω άμεσα, διότι μεταξύ άλλων υπάρχει έντονη καυχυποψία.
Πού είναι το πρόβλημα; Στο γεγονός πως αρκετά οχήματα στην χώρα έχουν κινητήρες που δεν μπορούν να διαχειριστούν τον διπλασιασμό της περιεκτικότητας σε αιθανόλη, μιας και απορροφά την υγρασία από την ατμόσφαιρα. Αποτέλεσμα, μικροφθορές σε σωληνάκια καυσίμου, ρεζερβουάρ, καμένες φλάντζες κεφαλής, αλλοιώσεις σε μέταλλα και πλαστικά. Ειδικά τα μοντέλα με έτος κατασκευής πριν το 2011 δεν έχουν συμβατότητα με την Ε10.
Τα δείγματα και σε άλλες χώρες με πιο σύγχρονο στόλο αυτοκινήτων δεν είναι συμβατά. Στην Μεγάλη Βρετανία, λόγου χάρη, όπου το καύσιμο Ε10 θα μπορούσε να μειώσει την εκπομπή CO2 κατά 750.000 τόνους (350.000 οχήματα λιγότερα στους δρόμους), όταν καθιερωθεί το 2021 το συγκεκριμένο είδος βενζίνης, 600.000 αυτοκίνητα δεν θα μπορούν να το υποστηρίξουν. Αντίστοιχα, στην αναπτυγμένη στον τομέα της αυτοκίνησης Γερμανία που μετρά σχεδόν 10 χρόνια καθιέρωσης της Ε10, ο κόσμος παραμένει επιφυλακτικός. Παρά το χαμηλότερο κόστος και τον «πράσινο» χαρακτήρα της, η ανησυχία για την ποιότητα, η άγνοια για τα πλεονεκτήματα-μειονεκτήματα και ο φόβος για μακροπρόθεσμα υψηλότερα κόστη δημιουργούν σκεπτικισμό και μόνο το 14% των βενζινοκίνητων μοντέλων χρησιμοποιούσαν Ε10.
Οι αριθμοί κρύβουν μία διστακτικότητα στην αγορά. Κάνοντας την αναγωγή στην Ελλάδα, αν λάβουμε υπόψη την παλαιότητα των αυτοκινήτων και τα μη ενθαρρυντικά νούμερα ερευνών, τότε η εισαγωγή βενζίνης Ε10 στην χώρα είναι πολύ μακρινό σενάριο.
Short Videos