Πώς λειτουργεί η υδροπνευματική ανάρτηση;

Αρχικά θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι στο συγκεκριμένο σύστημα ανάρτησης δεν υπήρχαν τα γνωστά ελατήρια που συναντάμε σε κάθε αυτοκίνητο, αλλά μία σφαίρα πάνω από κάθε τροχό. Μέσα σε αυτήν, οι μηχανικοί της Citroen είχαν τοποθετήσει λάδι, όπως αυτό που υπάρχει σε όλα τα συμβατικά υδραυλικά αμορτισέρ, αλλά και άζωτο. Ουσιαστικά, αντί για συσπείρωση κάποιου ελατηρίου όταν ο αντίστοιχος τροχός περνούσε από κάποιο σαμαράκι, στη υδροπνευματική ανάρτηση συμπιεζόταν το εν λόγω αέριο. Το όλο σύστημα ήταν αρκετά πολύπλοκο, μιας και η λειτουργία του απαιτούσε πρόσθετο κύκλωμα για την «διανομή» του αζώτου, ενώ ανάλογα με το ύψος του αμαξώματος που επέλεγε ο οδηγός, υπήρχε αύξηση η μείωση της παροχής αερίου από την κεντρική αντλία προς τις σφαίρες του κάθε τροχού. Στην πράξη το συγκεκριμένο σύστημα προσέφερε υποδειγματική ποιότητα κύλισης και αναβάθμισε σε μεγάλο βαθμό την άνεση συγκριτικά με τα μέχρι τότε συστήματα απόσβεσης. Στο video που ακολουθεί μπορείτε να δείτε με πιο παραστατικό τρόπο πως λειτουργούσε η πρώτη γενιά της υδροπνευματικής ανάρτησης του Citroen DS.