Απογείωση!

Ο ήλιος γελά, και το φανάρι της πίστας ανάβει πράσινο… Μετά από λίγα μέτρα, ελέγχω το πρόγραμμα οδήγησης και πάλι, ενώ κάτω από το κράνος είναι όλα ήσυχα. Αλλά η οθόνη λέει "Race", και τα πάντα είναι όπως πρέπει. Ίσως το νέο φίλτρο να μειώνει τα επίπεδα του ήχου. Στρίβουμε προς την Parabolica, βρέχει και αστράφτει μπροστά, 240, 250, 260, και στη συνέχεια πέφτουμε στα φρένα. Είναι φοβερό, τα κεραμικά φρένα είναι σε τόσο καλή διάθεση, που μπορείτε να φρενάρετε δέκα μέτρα αργότερα στον επόμενο γύρο. Στο AMG GT R, το σύστημα διεύθυνσης ήταν πάντα λίγο απότομο.



Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν, ολόκληρη η διαδικασία από την είσοδο, στη διόρθωση και στο ίσιωμα στο τέλος κάθε στροφής, είναι κάτι πολύ εύκολο και αυτό είναι εμφανές στο Hockenheimring με τη διάσημη στροφή Sachs. Το Pro έχει μικρή κλίση στη στροφή, η τετρακίνηση βοηθάει, και ο πίσω άξονας παραμένει σταθερός. Καμία σχέση με τον νευρικό χειρισμό του προκατόχου του... Ο οδηγός μπορεί τώρα να επικεντρωθεί στη βελτίωση των χρόνων σε κάθε τομέα, όπως ένας επαγγελματίας. Σε αυτό τον βοηθάει και το πρόγραμμα πίστας, που λειτουργεί όπως στη Φόρμουλα 1. Αν εμφανιστεί ένα πράσινο παράθυρο, είσαι πιο γρήγορος, όταν γίνει κόκκινο, χάνεις χρόνο. Ο τελευταίος γύρος ολοκληρώνεται σε 1:51 λεπτά. Αν κοιτάξετε στο διαδίκτυο για τους γύρους του Hockenheimring, δεν είναι καθόλου αργό.

Σύντομο pit stop και βαθιές ανάσες. Απίστευτο, πόση τεχνολογία και PlayStation κουβαλούν στις μέρες μας τα σπορ αυτοκίνητα. Μιλώντας για την τεχνολογία, αυτή είναι και η αποφασιστική διαφορά με την προηγούμενη AMG GT. Αυτό το Pro δεν είναι αγωνιστικό αυτοκίνητο, αλλά δεν απέχει πολύ από τον θέση εκκίνησης σε έναν πραγματικό αγώνα. Παρατηρείστε το εμπρόσθιο σπόιλερ που τραβιέται πολύ προς τα εμπρός, τους αεροδυναμικές εισαγωγές στα πλαϊνά, τις χρωματιστές λωρίδες και, φυσικά, την πίσω αεροτομή. Αλλά οι πραγματικές δυνατότητες αυτού του αυτοκινήτου κρύβονται κάτω από το καπό.
 
Κινητήρας 
Σίγουρα βασικό ρόλο παίζει ο οκτακύλινδρος twin-turbo των 585 ίππων, καθώς επιταχύνει το αυτοκίνητο των 1.500 κιλών, από τα 0 στα 100 μέσα σε 3,6 δευτερόλεπτα και πιάνει σχετικά εύκολα τα 300 χλμ/ώρα.  Όμως, το πραγματικό αστέρι είναι το πλαίσιο. Η ανάρτηση είναι πλήρως ρυθμιζόμενη ώστε να διαβάζει κάθε είδους ανωμαλία, από τη μικρότερη μέχρι την μεγαλύτερη λακκούβα. Η ρύθμιση συμπίεσης περιλαμβάνει ξεχωριστή λειτουργία για ψηλές και χαμηλές ταχύτητες, ώστε να οδηγείτε όπως θέλετε. Αυτό ακριβώς κάνει η AMG με τα αγωνιστικά της αυτοκίνητα. Οι δυνατότητες είναι τόσο εκτεταμένες, που σχεδόν χρειάζεστε τον δικό σας μηχανικό αγώνων. Αλλά στην AMG πιστεύουν ότι τα μόλις 750 αντίτυπα θα πέσουν στα κατάλληλα χέρια ούτως ή άλλως. Αφήνουμε το «δικό μας» AMG GT R Pro να κρυώσει λίγο περισσότερο, ώστε να συνομιλήσουμε με τον μηχανικό Markus Hofbauer.



Στην ερώτησή μου, αν ασχολήθηκαν περαιτέρω με τη μείωση βάρους, ο Hofbauer μιλά για μείον 25 κιλά σύγκριση με το GT R. Τα φουλ carbon bucket καθίσματα, οι σφυρήλατες ζάντες, τα κεραμικά φρένα και άλλα εξαρτήματα από ανθρακόνημα, συνέβαλαν στη δίαιτα, αλλά με την τοποθέτηση roll-bar μερικά κιλά επέστρεψαν πίσω. Αυτός είναι και ο λόγος που εργάστηκαν περισσότερο με την αεροδυναμική. Όπως ήδη αναφέρθηκε, υπάρχουν επιπλέον spoilers, φτερά και διαχύτες για το ενεργό σύστημα ελέγχου αέρα στο κάτω μέρος του οχήματος. Οι διαχύτες αυτοί, εκτός από αισθητική αναβάθμιση, παρέχουν επίσης περισσότερη ψύξη στους θόλους των τροχών και λιγότερη ανύψωση στον μπροστινό άξονα. Τα αεροδυναμικά βοηθήματα στο πίσω μέρος επιτελούν και αυτά το δικό τους ρόλο, ωστόσο περισσότερη κάθετη δύναμη (downforce), παράγεται στο χείλος της μίνι αεροτομής (Gurney) στην πίσω πτέρυγα. Φυσικά, το τιμόνι είναι ρυθμιζόμενο, όπως στο πραγματικό αγωνιστικό αυτοκίνητο.



Βάζουμε το traction στη θέση 8. Στη θέση 9 δεν υπάρχει καμία ηλεκτρονική βοήθεια. Ήδη από την τρίτη στροφή, σχηματίζονται μεγάλα χαμόγελα κάτω από το κράνος. Η υπερστροφή είναι εύκολη, το οποίο είναι διασκεδαστικό αλλά κοστίζει σε χρόνο στην πίστα. Η ένδειξη ταχύτερου ρυθμού στο γύρο είναι συνεχώς στο κόκκινο και ο χρόνος γίνεται χειρότερος. Κάποια στιγμή στο γύρο έξι, τα ελαστικά Michelin αρχίζουν να βράζουν και το χαμόγελο σβήνει μετά από τις συνεχόμενες διορθώσεις που απαιτούνται. Ούτε το σωστά ρυθμισμένο traction control δεν βοηθά πια. Οι επαγγελματίες θα πήγαιναν τώρα στα pits και θα έβαζαν καινούρια ελαστικά. Η AMG έχει φροντίσει και γι αυτό. Για τους ιδιοκτήτες 750 Pro θα υπάρχει σύντομα ένα επιπλέον ελαστικό πίστας στο πρόγραμμα, ώστε να προσφέρει για περισσότερη ώρα διασκέδαση, αλλά ταυτόχρονα να μπορεί να αφήνει πίσω τους αντιπάλους, όπως το 911 GT3 RS.